گلبرگی از مصحف
ترتیل آیاتی از جزء بیست و یکم با صوت «حسن پورمحمود»
سوره مبارکه عنکبوت 58 تا 63
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿٥٨﴾
الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٥٩﴾
وَكَأَيِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦٠﴾
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٦١﴾
اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٦٢﴾
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٦٣﴾
غم روزی را نخور، روزیرسان خداست. نه تنها شما، که بسیارند جنبندگانی که حتی نمیتوانند روزی خود را حمل کنند و هرگز ذخیره غذایی در لانه خود ندارند اما خدا آنها را گرسنه نمیگذارد و روزی میدهد. همو شما را نیز روزی میبخشد
او سخن همه شما را میشنود و حتی زبان حال شما و همه جنبدگان را میداند و از نیازهای همه به خوبی باخبر است و چیزی از دایره علم بیپایان او پنهان نیست.
اللَّهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ يَقْدِرُ لَهُ
خداوند براى هر كس از بندگانش كه بخواهد روزى را مىگسترد يا تنگ مىكند. او به هر چيزى آگاه است
كم يا زياد كردن روزى افراد به وسيله خداوند، عالمانه و حكيمانه و بر اساس معيارهاى پيدا و ناپيداست. در حديث آمده است: مصلحت بعضى از بندگان خدا گسترش روزى است و اگر در تنگناى معيشت قرار گيرند فاسد مىشوند و برعكسِ اين گروه، صلاح گروهى ديگر در تنگنا بودن است كه اگر در توسعه واقع شوند به فساد كشيده مىشوند.
چنان که در سوره شوری نیز میخوانیم:
وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَاءُ
و اگر خدا روزی را بر بندگانش وسعت دهد در زمین سرکشی و ستم میکنند. بنابراین آنچه را بخواهد به اندازه نازل می کند. او به بندگانش آگاه و بیناست.
دیدگاهتان را بنویسید